-
1 mienie
сущ.• владение• достояние• имение• имущество• качество• недвижимость• поместье• признак• свойство• собственность• хозяйство* * *☼ имущество; достояние;\mienie społeczne общественное достояние; stracić (całe) \mienie лишиться имущества
+ majątek* * *симу́щество; достоя́ниеmienie społeczne — обще́ственное достоя́ние
Syn: -
2 społeczny
прил.• коллективный• общественный• общий• общинный• публичный• социальный* * *społeczn|y\społecznyi 1. общественный;ustrój \społeczny общественный строй; organizacje \społecznye общественные организации; mienie \społecznye общественное имущество; awans \społeczny выдвиженчество; praca \społecznyа работа на общественных началах; общественная деятельность;
2. социальный;opieka \społecznyа социальное обеспечение; ubezpieczenie \społecznye социальное страхование
* * *1) обще́ственныйustrój społeczny — обще́ственный строй
organizacje społeczne — обще́ственные организа́ции
mienie społeczne — обще́ственное иму́щество
awans społeczny — выдвиже́нчество
praca społeczna — рабо́та на обще́ственных нача́лах; обще́ственная де́ятельность
2) социа́льныйopieka społeczna — социа́льное обеспе́чение
ubezpieczenie społeczne — социа́льное страхова́ние
См. также в других словарях:
mienie — n I, blm książk. «ogół rzeczy materialnych będących czyjąś własnością; majątek, dobytek» Mienie ruchome, nieruchome. Mienie państwowe, społeczne, osobiste. Utracić, roztrwonić mienie. Przepadek mienia na rzecz skarbu państwa … Słownik języka polskiego
społeczny — społecznyni 1. «odnoszący się do społeczeństwa; powstający, tworzący się w społeczeństwie; realizowany w społeczeństwie, przez społeczeństwo, związany ze społeczeństwem» Ustrój społeczny. Rozwój, ruch, przewrót społeczny. Grupa, klasa społeczna.… … Słownik języka polskiego
społeczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, społecznyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący społeczeństwa lub jego części; powstający, realizowany w społeczeństwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustrój społeczny. Klasa, warstwa… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagarniaćam, zagarniaća, zagarniaćają, zagarniaćany {{/stl 8}}– zagarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, zagarniaćnę, zagarniaćnie, zagarniaćnij, zagarniaćnął, zagarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
defraudować — ndk IV, defraudowaćduję, defraudowaćdujesz, defraudowaćduj, defraudowaćował, defraudowaćowany «dopuszczać się defraudacji; przywłaszczać sobie coś powierzonego (zwłaszcza pieniądze); sprzeniewierzać» Defraudować mienie państwowe, pieniądze… … Słownik języka polskiego
